Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, φτιάξαμε και εμείς, με τη σημαντική βοήθεια της κυρίας Ελευθερίας, τους δικούς μας σταυρούς από βάγια στο σχολείο μας.
Τόσο στα χωριά, όσο και στις πόλεις, νεαροί πηγαίνουν και κόβουν βάγια τα οποία μεταφέρουν στις εκκλησίες και εκεί οι γυναίκες αρχίζουν και πλέκουν τους σταυρούς που θα δοθούν στους πιστούς την Κυριακή των Βαΐων.
Στα περισσότερα χωριά των νομών της ανατολικής Κρήτης, παιδιά παίρνουν τα βάγια και σε μερικά σημεία τα πλέκουν στολίζοντας τα παράλληλα με λουλούδια και κρατώντας τα γυρνούν στα σπίτια ψάλλοντας τα κάλαντα του Λαζάρου:
"Σήμερον έρχετ' ο Χριστός
Ο επουράνιος θεός
Εν πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει και Μαρία.
Λάζαρον τον αδελφόν τους
Και πολύ αγαπητόν τους
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
Και τον εμοιρολογούσαν..."
Και σήμερα ακόμα όλες οι εκκλησίες στολίζονται με δαφνόφυλλα ή βάγια. Τα παλιότερα χρόνια τους τα προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους.
Επίσης, την Τετάρτη που μας πέρασε, φτιάξαμε με τα (καθαρά) χεράκια μας κάτι τσουρέκια.... πεντανόστιμα. Τα πήρε η κυρία Γεωργία Βακωνάκη και τα έψησε, αφού πρώτα τα πλάσαμε με τη δική της βοήθεια στο σχολείο, και τα έφερε την Πέμπτη το πρωί. Τα βάλαμε σε σακουλάκια και τα πήραμε στο σπίτι, να τα φάμε με την ησυχία μας. Βέβαια, πολλά τσουρέκια δεν πρόλαβαν να φτάσουν ως εκεί καθώς φαγώθηκαν στο σχολείο ή στο δρόμο για το σπίτι... Και του χρόνου!!!
Καλό Πάσχα σε όλους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου